O polityce nie bardzo lubię mówić, bo się na niej nie znam, nawet na „House of Cards” przysypiałam i bardziej od fabuły podobały mi się sukienki Claire Underwood.
OlgaEs
Świat kobiet z dziećmi i świat tych bez, mają tyle wspólnego, co Chodakowska z McDonaldem. Podobno kiedyś jeden mijała i rzuciła w niego sałatką. No więc w sumie niewiele.
Moda na dobrych tatusiów trwa i jest to moda, którą popieram całkowicie. Są jednak ojcowie, którzy trendom nie ulegają. Twarde sztuki, w dupie mające własne dzieci. To tak zwani ojcowie chujowi.
Odkąd przestaliśmy z mężem udawać hipsterów i kupiliśmy telewizor, wiele się dowiedziałam o życiu i sobie. Jako że głoszenie słowa Bożego mojego zawsze było mi bliskie, odpalam cykl o tym, czego nauczyłam się dzięki TV i jak mnie ta bestia zmieniła.
Chociaż jestem fanką profilu Chujowa Pani Domu, to moda na bycie nieidealną drażni mnie bardziej niż sąsiedzi, którzy ukochali sobie techno, a do tego mają sprzęt wartości mieszkania, więc to ich techno rozchodzi się po całej mojej chałupie, niszcząc we mnie resztki ledwo dyszącej pacyfistki.
Zakusy na znawczynię mody miałam już w 93. roku, kiedy to po raz pierwszy sama wybrałam sobie stylówę. Miałam 7 lat, moi rodzice wysyłali do pierwszej komunii moją siostrę, a wtedy cateringów nie było, było za to ciasne mieszkanie, gości sporo, stres o to, czy rosół będzie ciepły i czy krzesła od wszystkich sąsiadów, to na pewno krzesła w liczbie wystarczającej.
Pamiętam, że jak byłam mała, to z wypiekami na twarzy oglądałam wyniki Lotto, bez względu na to, czy ktoś z mojej rodziny wysłał kupon, czy nie. Marzyłam o wygranej, nie bardzo widząc zależność między wskazaniem liczb i zabuleniem za to, a trafieniem szóstki.
Po trzydziestce stałam się totalnym zgredem i tylko narzekam. Do tego doszło zdziczenie spowodowane zdalną robotą i macie gotowy przepis na kolejny tekst pod tytułem: scrolluję fejsa i oto, co z tego wynika.
Takie mamy czasy, że gonimy, nikt nie wie, w co ręce włożyć (#wmajtkizawszespoko), bo dwa etaty, własna firma, podróże i pasje, bieganie jak Bolt, gotowanie jak Gesslerowa, wszystko na pełnej kurwie, bo życie tylko jedno i trzeba napierdalać. A tak naprawdę to przez większość naszego czasu scrollujemy fejsa, a te wszystkie pasje, prace i życie, to tak trochę pomiędzy.
O polityce nie bardzo lubię mówić, bo się na niej nie znam, nawet na „House of Cards” przysypiałam i bardziej od fabuły podobały mi się sukienki Claire Underwood.
Świat kobiet z dziećmi i świat tych bez, mają tyle wspólnego, co Chodakowska z McDonaldem. Podobno kiedyś jeden mijała i rzuciła w niego sałatką. No więc w sumie niewiele.
Moda na dobrych tatusiów trwa i jest to moda, którą popieram całkowicie. Są jednak ojcowie, którzy trendom nie ulegają. Twarde sztuki, w dupie mające własne dzieci. To tak zwani ojcowie chujowi.
Odkąd przestaliśmy z mężem udawać hipsterów i kupiliśmy telewizor, wiele się dowiedziałam o życiu i sobie. Jako że głoszenie słowa 
Chociaż jestem fanką profilu Chujowa Pani Domu, to moda na bycie nieidealną drażni mnie bardziej niż sąsiedzi, którzy ukochali sobie techno, a do tego mają sprzęt wartości mieszkania, więc to ich techno rozchodzi się po całej mojej chałupie, niszcząc we mnie resztki ledwo dyszącej pacyfistki.
Zakusy na znawczynię mody miałam już w 93. roku, kiedy to po raz pierwszy sama wybrałam sobie stylówę. Miałam 7 lat, moi rodzice wysyłali do pierwszej komunii moją siostrę, a wtedy cateringów nie było, było za to ciasne mieszkanie, gości sporo, stres o to, czy rosół będzie ciepły i czy krzesła od wszystkich sąsiadów, to na pewno krzesła w liczbie wystarczającej.
Pamiętam, że jak byłam mała, to z wypiekami na twarzy oglądałam wyniki Lotto, bez względu na to, czy ktoś z mojej rodziny wysłał kupon, czy nie. Marzyłam o wygranej, nie bardzo widząc zależność między wskazaniem liczb i zabuleniem za to, a trafieniem szóstki.
Po trzydziestce stałam się totalnym zgredem i tylko narzekam. Do tego doszło zdziczenie spowodowane zdalną robotą i macie gotowy przepis na kolejny tekst pod tytułem: scrolluję fejsa i oto, co z tego wynika.
Takie mamy czasy, że gonimy, nikt nie wie, w co ręce włożyć (#wmajtkizawszespoko), bo dwa etaty, własna firma, podróże i pasje, bieganie jak Bolt, gotowanie jak Gesslerowa, wszystko na pełnej kurwie, bo życie tylko jedno i trzeba napierdalać. A tak naprawdę to przez większość naszego czasu scrollujemy fejsa, a te wszystkie pasje, prace i życie, to tak trochę pomiędzy.